Kobieta zmarła na sepsę. Elbląski szpital przegrał proces!

„Sąd Okręgowy w Elblągu po blisko 2 latach sporu, uznał racje powódki, iż jej matka zmarła na skutek zaniedbań w pozwanym szpitalu. Powyższe skutkowało zasądzeniem sporego zadośćuczynienia wraz z odsetkami i kosztami procesu” – czytamy na stronie Kancelarii Radcy Prawnego Marcina Szakiewicza.

Sepsa, zwana również posocznicą, jest to zakażenie ogólnoustrojowe, często kończące się śmiercią, wywołane przez uogólnione działanie bakterii lub ich produktów np. toksyn, które dostały się do krwi. Mogą ją wywołać praktycznie wszystkie poznane bakterie.

Jak często występuje sepsa?

Sepsa jest chorobą często występującą. Polska nie dysponuje pełnymi danymi zachorowalności i śmiertelności w sepsie. W Unii Europejskiej z powodu ciężkiej sepsy umiera rocznie 146 tys. pacjentów. Natomiast w Stanach Zjednoczonych rocznie wykrywa się ok. 750 tys. przypadków ciężkiej sepsy. Ocenia się, że umiera na nią 28- 50 % zakażonych pacjentów. Sepsa jest więc przyczyną śmierci ponad 1400 ludzi dziennie na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych sepsa jest główną przyczyną zgonów w oddziałach intensywnej terapii i jedenastą przyczyną zgonów w ogóle. Wiele osób, których śmierć przypisuje się komplikacjom związanym z zabiegiem operacyjnym, urazem, chorobami nowotworowymi bądź innymi chorobami przewlekłymi faktycznie umiera wskutek sepsy.

Rozpoznanie i objawy sepsy

Stworzono specjalne kryteria, według których rozpoznaje się sepsę. Ocenia się obecność zakażenia, objawów świadczących o reakcji organizmu na zakażenie oraz objawów uszkodzenia narządów wewnętrznych. Potwierdzeniem obecności zakażenia jest stwierdzenie drobnoustroju chorobotwórczego w płynie ustrojowym (krwi, płynie mózgowo-rdzeniowym, moczu, itp.). Zakażenie można również podejrzewać, jeżeli u pacjenta stwierdza się zapalenie płuc, czy perforację narządu wewnętrznego (np. jelita).

O uogólnionej reakcji zapalnej świadczy występowanie gorączki powyżej 38C, przyspieszenie czynności serca i oddechu oraz wzrost ilości leukocytów we krwi. W ciężkiej sepsie zaburzone jest funkcjonowanie układu krążenia (objawia się to m.in. znacznym obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi), układu oddechowego (chory nie jest w stanie sam oddychać), nieprawidłowo pracują nerki i wątroba, mogą pojawić się zaburzenia krzepnięcia krwi (w wyniku spadku ilości płytek krwi), czy zaburzenia świadomości (śpiączka). Aby rozpoznać ciężką sepsę niewydolność narządów musi być wywołana przez sam proces zapalny, a nie przez działanie innych czynników.

Kto może zachorować na sepsę?

Sepsa może wystąpić u osoby w każdym wieku, zarówno cierpiącej wcześniej na inne choroby, jak i u zupełnie zdrowej. Czynnikami predysponującymi do jej wystąpienia są zabiegi operacyjne, podeszły wiek, oparzenie, uraz, uprzednie leczenie sterydami lub lekami immunosupresyjnymi oraz współistniejące choroby przewlekłe. W ciągu ostatnich 20 lat ilość zachorowań na sepsę znacząco wzrosła, np. w USA ilość pacjentów leczonych z powodu sepsy podwoiła się. Przyczyny wzrostu zachorowań na świecie na sepsę są różne. Uważa się, że ma to związek ze starzeniem się społeczeństwa, coraz częstszym stosowaniem inwazyjnych metod diagnostycznych, monitorujących i leczniczych, wzrostem liczby pacjentów z zaburzeniami odporności, rosnącą opornością bakterii i grzybów na antybiotyki. Niewątpliwie znaczenie ma również zwiększona rozpoznawalność tej choroby.